Tafsir Lenyepaneun QS. Surat An Naba bag I - TRIK1804 --> -->

Tafsir Lenyepaneun QS. Surat An Naba bag I

Post a Comment

النَّبَإِ الْعَظِيمِ (beja penting), beja ngenaan alam dunya jeung aherat. Alam dunya kasaksi kalayan (‘ainal yaqin), alam aherat kakarek sacara (‘ilmalyaqin) ti mimiti (yaumul ba’ats) = poe dihudangkeun tina kubur, (yaumulhisab) poe balitungan dina pangadilan nu netepkeun kulak canggeum nasib, jeung (jazaa awwifaaqaa) wawales nu saluyu jeung amal masing-masing. Hal ieu the geus ka ungel dina surat shad ayat 67 nu kieu unina (qul huwa naba’un ‘azhiim) bejakeun: “Tah eta the beja penting”.

Beja penting nu diadu renyomkeun ku urang Quraesy nurutkeun HR. Ibnu Jarir ti al-Hasan; sigana di antara nu nyebutkeun teu percaya kana naon-naon nu bakal tumiba di alam aherat the dina Tauret boh dina Injil masalah alam aherat teh can diwincik sajentre-jentrena saperti nu kaungel dina al-Qur'an. Hal ieu teh ku urang bisa kaharti sabab lamun henteu dibejer-beaskeun dina al-Qur'an atuh rek dina naon deui da kapan teu aya Kitabullaah nu sejen sabada nu dilungsurkeun ka Nabi panutup mah.

Marcapada ngampar lir sagebar pramedani nu dipageuhan ku gunung-gunung itung-itung paku payung, kitu ungeling ayat 6 jeung 7. Katembongna sacara ('ainal yaqin) lamun urang ngalayang di awang-awang dina kaayaan alam sumedeng lenglang, marcapada teh bener-bener ibarat amparan. Memang pangjeueung teh sakapeung sok papalingpang jeung hujjah ilmiyah, da ari sacara (ilmalyaqin) mah marcapada teh henteu rata tapi buleud siga kembang bodas buah bunder, sakumaha ma'na nu nyumput dina sela-sela surat Yasin ayat 37 nepi ka ayat 40.

Kitu pangersa Nu Maha Kawasa, Mantenna ngayuga marcapada lain pikeun heuheureuyan tapi ngandung maksud jeung tujuan pikeun padumukan mahluk nu dimulyakeun ku Mantenna, manusa gelar khalifah bibit buit ti Adam jeung Hawa, lain turunan kunyuk rundayan oa saperti nu direka-reka ku jalma jalma nu teu iman kana al-Qur'an. Malar anak-anak baranahan, rundayan Adam jeung Hawa dihaja sing papasangan, sajodona-sajodona sakumaha nu kaungel dina ayat 8. Pria jeung wanita ginuluran ni'mat bathin, teu kaop deukeut sok geugeut lir kaleugeut ku geutah teureup, birahi warisan Gusti lir beusi purasani, pameungkeut kadeudeuh simpay kanyaah enggoning hirup kumbuh laki-rabi.

Lamun lenglang tanpa aling-aling, dina wanci wiati sariak layung, sinar palita kakalincesan, siga lesu taya tangan pangawasa tungtungna kalindih ku indung peuting. Jalma-jalma ngumbara neangan pangupajiwa, sanggeus laat-leet kesang sapoe jeput, terus ngalempengkeun tulang tonggong ngareureuhkeun cape di pangrereban; nu kerck patembalan pating salegor bakating ku ni'mat sok sanajan sakadar ngajepat dina samak saheulay. Geura ilikan dawuhan Nu Rahman Rahim dina ayat 9 nepi ka ayat 11.

Jagat raya ungeling ayat 12 ngawengku 7 langit. Ari nurutkeun harti harfiyah mah nya eta 7 cakrawala nu katenjona siga pisan ka luhur lir payung, kolongna ngemplong dieusian ku mangpirang-pirang bentang jarah nu pipindahan. Sakuriling bungking mun ti peuting langit beresih katembongna ceples pisan siga lawon bulao ngora ditaretes ku mutiara, pamandangan agung di jagat raya nu endah taya papadana. Kabeh dijaga diriksa ku Nu Maha Kawasa, kitu ungeling dawuh Mantenna nu aya dina surat al-Mu'minuun ayat 17. Wiati nu kasaksi sacara 'ainalyaqin dicaangan ku palita akbar nu katelah panonpoe tea. Tah ieu teh kaungel dina ayat 13. Manfaat na susah direka ku basa, nu geus jelas nyata tur karasa moal aya tatali hurip jeung kahirupan lamun seug ieu palita diteu-ayakeun. Komo jaman kiwari mah ku para pakar anu motekar geuning cahaya na bisa dialap manfaatna pikeun ngahudangkeun tanaga listrik. Tah ayeuna mah beuki natrat manfaatna, mun beurang kasilih ku indung peuting, sanajan palita teu nembongan, cahayana mah nyaangan sabuder imah.

Ari dina basa bujangga mah langit teh sok didangding diibarat keun 7 hambalan nu pangluhurna tembus ka Karajaan Nu Maha Ghaib, nu panghandapna pangdeukeutna ka urang dianggit make rineka sastra majarkeun teh lir ibarat reregan sutra paul kembang bodas ditaretes ku mute pating kariccup. Kitu di antarana mungguh dina tulisan anggitan mah pikeun panganteb kana dawuhan Nu Maha Agung dina surat ash-Shaffaat ayat 6.

Tapi upama dipeleng ku panon bathin mah 7 langit teh ngan dung harti pirang-pirang lambang rohaniah di luarcun alam syahadah da geuning basa Rasulullah saw mi'raj anjeunna patepang jeung Nabi Ibrahim, Nabi Musa, Nabi 'Isa jeung sajaba ti eta. Itungan tujuh teh dina basa Arab mah teu salilana bener-bener 7, sok dipake dina hi. nu maksudna pirang-pirang. Jadi upama dipake pikeun alam syaha dah sigana mah ngandung ma'na pirang-pirang awang-awang nu aya di antara bentang-bentang jarah nu jumlahna nurutkeun para pakar nu pangahirna mah mangtrilyun-trilyun.

Ayat 12 jeung 13 ieu teh olaheun urang sing bisa ngajadikeun disiplin elmu. Alam syahadah nu sabagian leutik geus ditataan boh alam suflina boh alam alawina, umurna geus jutaan taun, tapi paran dene kitu tug nepi ka kiwari teu rengrot-rengrot ku weweg-wewegna sakumaha nu kaungel dina ayat 12. Nya kitu deui palita nu nyaangan tata-surya urang geus jutaan taun ngemban pancenna, tapi henteu lesu. Damar mah sok aya pareumna, teu kaop katiup angin atawa beakeun minyak, lampu listrik nya kitu keneh sok aya kabakarna. Boh damar boh listrik teu eureun-eureun menta beya, sedeng palita alamiyah mah tara pareum kaanginan atawa beakeun minyak, keu keureunccuman siga neon rek kabakar ge tara, katurug-turug gratis teu kudu dibeyaan, caangna walatra ka mana-mana.

Ayeuna disambung ku kurnia nu kaungel dina ayat 14 nya eta cai. Masalah cai teh kaungel dina sababaraha puluh ayat. Ieu teh hiji ciri yen cai teh kacida pentingna. Geura upama ku urang dilenycpan, mun teu aya surya jeung tirta mah moal aya tatali hurip jeung kahirupan. Dina surat al-Anbiya ayat 30 mah jelas pisan disebutkeun yen huluwotan sugri nu kumelip di alam pawenangan teh kapan cai. Tancuh garing tur teuas ngabaketrak lantaran kahalodoan mulan malen, ana geus bascuh katinggang hujan nu ngucur ti awang-awang, teu mangkuk sabaraha lilana renung sisikian pating parentul, dada hanan sarirungan lila-lila rampak ngarampidak, pakcbonan hejo lembok diselang-seling ku pasawahan jeung rupa-rupa palawija, kitu tah ungeling ayat 15 jeung 16. Urang lembur subur ma'mur, raweuy beuweungeun rambay alacun, hasilna diwalatrakeun ka urang kota. Tah ieu teh ni'mat Ilahi nu aya di marcapada. Tapi sok hanja kal, manusa nu teu syukuran sok loba tingkah nu minculak, sarakah ngumbar pangajak syetan, gunung-gunung digundulan nepi ka baro lenang, balukarna cinyusu ngaleungit, lamun datang usum ngijih cal hujan ti suklakna ti siklukna langsung palid ka walungan nepi ka ngagulidag mudal ka mana-mendi, pasawahan jeung pilemburan salin rupa jadi sagara. Cai teh mahala mahayu, geura ilikan dawuhan Gusti Allah dina surat Ibrahim ayat 7 لَئِنْ شَكَرْتُمْ لأزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ (Lain syakartum la azidannakum wa lain kafartum inna 'adzaabii lasyadiid) = Satemenna mun maraneh syukuran tanwande Kami bakal nambahan kurnia pikeun maraneh, tapi mun maraneh kufur satemenna siksaan Kami teh pohara beuratna.

Dina ayat 17 disebutkeun yen alam aherat nu pasti bakal kasampeur teh dimimitian ku (yaumulhisab), poe balitungan nu netepkeun kulak canggeum nasib diri satiap insan. Iraha irahana mah moal aya nu terang kajaba ti Nu Maha Uninga, tapi pasti bakal kajadian sanggeus Malaikat Israfil niup tarompet. Para ahli kubur, ku pangersa Nu Maha Kawasa, pating kuniang harudang terus ngabrul diabringkeun sina kumpul di Padang Mahsyar. Tah ieu kaungel dina ayat 18.

Langit nurutkeun pangjeueung urang taya lian iwal ti awang awang nu ngemplong molongpong taya watesna. Naha langit nu mana nu bakal dibukakeun teh? Naha sakumna langit nu pirang-pirang lobana? Atawa naha langit di luar alam syahadah jeung naon balukar na? Akal pikiran urang can bisa mere jawaban nu pasti naha langit di alam ghaib kaasup kana nu dimaksud dina ayat 19 ieu naha hen teu. Tapi upama ngan langit di alam syahadah wungkul, ku urang bisa kasawang kumaha kaayaan astronomi waktu harita. Langit nu melengkung siga payung nurutkeun pangjeucung urang ayeuna, tanwande moal aya deui. Sigana mah bener nu dimaksud di dieu teh langit alam syahadah da geuning dina ayat 20 disebutkeun yen gunung-gunung nu sakitu tohagana bakal leungit tanpa lebih ilang tanpa karana, nu aya sakadar (saraaban) hartina fatamorga na atawa hayalan. Ayat ieu jelas nuduhkeun yen alam dunya bakal musna, asal teu aya balik deui jadi teu aya, nu ilahar disebut kiamat kubra tea. Saterusna nurutkeun sawatara mufasir cenah Gusti Nu Maha Kawasa bakal ngersakeun ngadamel alam dunya nu anyar. Bener henteuna wallaahu'alam.

Sanggeus kiamat kubra, sakumna ummat manusa asup ka alam barjah babarengan jeung nu geus nyampak araya di dinya. Geus kitu kabeh dihudangkeun terus digiring ka Padang Mahsyar sakumaha nu geus dipedar dina ayat 18 di luhur. Tah ayeuna geusan mulang jalma-jalma golongan (aththaghuun) nu aya dina ayat 22 geus disadiakeun nya eta naraka jahanam nu nungguan maranehna. Di dinya maranehna bakal disiksa mangabad-abad; aya nu bakal tetep renggenek moal ingkah balilahan, tapi aya oge nu bakal meunang safa'at, nya eta nu kaasup golongan nu dipastikeun bakal jadi ahli sawarga nurutkeun hadits nu kieu ungelna:

(Man maata wa huwa ya'lamu annahu) = Sing saha nu maot bari maneh na ngarti kana ma'na (laa ilaaha illallaahu dakhalal-jannah) = laa ilaaha illallaah pasti bakal asup ka sawarga. (aththaghuun) teh jalma-jalma nu doraka lantaran wangkelang nukang nonggong ka Yang Manon. Jalma-jalma nu hubbud. dunya liwat wates wangen. Ayeuna ge pirang-pirang (muslimul'aashi) nya eta ngangken Islam tapi ninggal ibadah, ahlakna bejad, tunggul diparud catang dirumpak henteu nolih kana batal haram, babadog, mabok, ngadu jeung lalacuran. Lamun kabeneran boga kakawasaan sok adigung adiguna asa aing uyah kidul. Tindakanana sawenang-wenang, ari nyarita siga someah murah seuri dijieun jieun pikeun mindingan beungeut ku sawcuy.

Lamun urang aya di sagara wedi, kokolopokan garingeun tikoro, mangkaning panas poe mentrang mentring, henteu aya iuh-iuh, sakuriling bungking batu jeung keusik panas nereptep, sanajan reunceum ku perhiasan, mawa duit sajingjingan ge moal aya nu bakal bisa dipake tatalang raga, nu pasti mah bakal kadungsang-dungsang teu puguh rasakeuneunana. Tah icu di alam dunya, sedeng siksaan dina naraka mah duka sabaraha rebueun atawa jutacun beuratna siksaan di dunya.

Cag dugi kadieu heula, insya Alloh lajeng kana bag ka-2na.

Admin
Saya Zeni Nasrul, lahir di Bandung 05 Mei 1986. Puisi adalah bacaan yang menarik bagi saya, karena puisi dapat menghantarkan dari imaginasi yang tinggi untuk menyampaikan apapun yang terjadi dan terlihat di ukir dengan rangkaian kata yang dalam, sehingga dapat membawa pembacanya kedalam lubuk hati yang terdalam.

Related Posts

Post a Comment

Subscribe Our Newsletter